Isolijn weergave
De resultaten van de FEM berekening (verplaatsingen, spanningen, krachten, oplegreacties, momenten) worden getoond in een isolijn weergave. De isolijn weergave is een schaalmodel van het driedimensionale diagram in een twee- of driedimensionaal vlak d.m.v. isolijnen. Een isolijn van een functie is een curve waarin de functie een constante waarde heeft. Een isolijn verbindt alle punten waarvan de functie dezelfde specifieke waarde heeft:
Zwaartepunten
De exacte oplossing van de krachten/spanningen/reacties worden berekend in Gauss zwaartepunten (het geometrisch centrum) van elk ge-meshed element, terwijl de exacte oplossing van de verplaatsingen wordt berekend in de (vier) hoekknopen van het element. Voor de weergave van de overeenkomstige krachten/spanningen/reacties worden de resultaten herberekend naar de knopen volgens:
Isolijn regels
1. Elk punt op een isolijn heeft exact dezelfde waarde; isolijnen verbinden punten met dezelfde waarde.
2. Isolijnen zijn altijd gesloten en vormen derhalve een onregelmatige cirkel. Soms ligt een gedeelte van de isolijn buiten het gebied van de plaat/wand zodat we de gehele lijn niet kunnen zien:
3. De afstand tussen twee willekeurige aangrenzende isolijnen is het isolijn interval (gewoonlijk worden de waarden op de isolijnen afgedrukt). De waarden worden berekend door de afstand te delen tussen de maximale en minimale waarden (afgebeeld op de schaal) van de analyseresultaten van gelijke intervals.
4. Isolijnen snijden elkaar nooit.
5. Isolijnen splitsen zich nooit.
6. Isolijnen met gelijke tussenruimten vormen een gelijkmatige hellingsgraad. Isolijnen met korte tussenruimten vormen een stijle/scherpe hellingsgraad. Isolijnen met grote tussenruimten vormen een lichte hellingsgraad, m.a.w. de tussenruimten van de isolijnen geven de hellingsgraad aan.
7. Een concentrische reeks gesloten isolijnen geven een sterke verhoging weer:
8. Indien er verschillende hoogten voorkomen worden de isolijnen die dezelfde hoogte vertegenwoordigen herhaald.
9. De hellingshoek van de berekende functie staat altijd loodrecht ten opzichte van de isolijnen.